Strąki — lekarstwem

Suche strąki fasoli od dawien dawna medycyna ludowa, a potem i oficjal­na fitołerapia uznały jako lek przy cukrzycy i innych chorobach, np. przy schorzeniu nerek i pęcherza, przy obrzękach różnych narządów, chorobach gośćcowych, rwie kulszowej, dnie, zatrzymywaniu wody w ustroju na tle niedomogi krążenia i wad serca, przy kamicy nerkowej r pęcherzowej, a także przy dolegliwościach skórnych. Suszone fasolowe strąki po łacinie zwą się Pericarpium phaseoli. Dotąd nie bardzo wiadomo na czym polega to lecznicze ich działanie. Przypuszcza się, że głównym ciałem czynnym jest tu inozytol, którego strąki zawierają 0,75%, a może aminokwas argi- nina? Dziś potwierdza się raczej ta pierwsza teoria. W każdym razie dowiedziono, że odwary tego zioła powodują obniżenie cukru we krwi, a tak właśnie działa czysty inozytel.
Naturalnie, że w strąkach jest wiele jeszcze innych cennych związków, różnorodne aminokwasy, sporo sacharozy (1,16%), do 46% hemicelulozy, a wśród składników mineralnych — ślady kobaltu, niklu i miedzi.
Przetwory z suchych strąków są również bardzo moczopędne. Odwary — jak zaobserwowano — zwiększają nawet trzykrotnie pierwotną ilość moczu. A przy okazji usuwają też uboczne produkty przemiany materii. Są więc dlatego skuteczne przy obrzękach spowodowanych wadliwą czynnością serca itp.

Author: 2cm.pl